ماجرای کشیدن زنها، چیز دیگریست. زنها با این اندام پیچیدهٔ شگفتانگیز؛ خواه ایستاده، نشسته، به پهلو تابیده، خواه غنوده، آرمیده، شرمآگین و در هم شده، یا جسور و پیرهن از هم گشوده، با این چهرههای معصوم و لوندِ همزمان، این پیکرههای پوشیده در تورها و نورها، روی یک زمینهٔ کلاسیکِ گنگ و تار، به همان میزان که زیبا و مبتذل هستند، فلسفیاند... چیست در باطن اینهمه افسون و افسانه؟
- سه شنبه ۲ خرداد ۹۶ , ۰۹:۳۷