اتاقی برای دو نفر

جایی برای حرف های امروز، که دیروز و فردا تکرار نمی شوند.

همسرداری به مثابه یک شغل

یک وقت‌هایی هم فکر می‌کنم اگر من صرفاً کارمند حقوق‌بگیر این خانه باشم _منهای هر احساسی_ باید تکالیف خانه و وظایفم را نسبت به همسرم عالی انجام بدهم. پس بی‌حوصلگی‌هایم را کنار می‌گذارم و طوری تن خسته از کارش را ماساژ می‌دهم و برای نوازشش حوصله می‌کنم که انگار شغل من همین است؛ به تجربه بر من ثابت شده که این‌جور وقت‌ها، نسبت به زمانی که زیاده هم احساسی هستم و قد توقعات رومنسم سقف آسمان را سوراخ کرده، نتیجهٔ خیلی بهتری عایدم می‌شود. درست و غلط این تفکر را نمی‌دانم، اما برای خودش یک سبک است. تقویت احساس مسئولیت، عملکرد صحیح؛ و ایجاد غیرمستقیم رابطه عاطفی به سبب آن _اتفاقاً_ در یک خانواده!

زهرا.ن
۱۹ شهریور ۹۶ , ۱۷:۱۸
تو همیشه خالق بهترین راهی

پاسخ :

عزیزمی. 
کجایی بانو؟ چه خبر؟
مریم...
۲۰ شهریور ۹۶ , ۱۰:۰۶
و این ته رومنسه ها :)
خدا حفظتون کنه عزیزم.

پاسخ :

مرسی از نگاه زیبات :)
زهرا.ن
۲۱ شهریور ۹۶ , ۰۱:۰۴
همین دور و اطراف حنا جانم
زیر سایه خدا
مشغول همسر داری و مادری
شما خوبی؟ایام به کام؟

پاسخ :

آخی عزیزم... 
بودنت برام بسیار مغتنمه... بمون همراه مادر دوست داشتنی :*

ما هم خوب. عالی. شکر. 
حنا
۲۲ شهریور ۹۶ , ۰۰:۲۹
کاملا علمی و ثابت شده😇

پاسخ :

جدی؟!
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
Designed By Erfan Powered by Bayan