دوست دارم بنویسم، چون از فکر کردنها و حرف زدنها خلاصم میکند. اما شک دارم جای نوشتههایم اینجا باشد _با همه میل به خوانده شدن_ چون مصلحت هیچ متن از پیش نوشته شدهای را به انتشار آن نمیبینم... چرا نوشتههایم اگر پیش نویس شوند، بعد یکی دو روز انگار که منقضی شده باشند، از طعم و از رنگ رفته و بوی ماندگی میگیرند؟ همه این داستانها و جمع تناقضهایم را که میبینم فکر میکنم اصلا چرا میل به خوانده شدن؟ چرا خوانده شدن؟
- شنبه ۶ آبان ۹۶ , ۲۱:۱۴