روان‌نویس‌های رنگی را کنارم چیده‌ام، تا زیر نکات جالب «معمار» خط بکشم. یاد پارسال، که سر روان نویس سبزی که تو برایم خریده بودی، وسط کرکسیون پایان نامه افتاد زیر میز و هرچه گشتم پیدا نشد! گشتن طولانی و به زحمت جلوی اساتید هم... چرا نمی‌شد از هدیه چهار هزار تومانی تو ساده بگذرم؟ استاد کنجکاو شد که: «چه داستانی داره مگه این خودکار»؟ داستان نابی بود. گاهی کسی معنایی به زندگی می‌دهد که هرچه از او و با او داری، بی‌نهایت گرانبهاست...
- شنبه ۷ بهمن ۹۶ , ۱۸:۵۴
