به نظر همسرم عکس چیز خوبی نیست؛ بعدتر که آدم عکس هایش را ببیند، غمگین می شود؛ بعدتر که آن روزها (اگر خوب) گذشته باشند. بعدتر که سالهای جوانیمان رفته باشد، پیر شده باشیم. بعدتر که زیباییمان از دست رفته باشد. بعدتر که ایام دانشجویی به سر آمده باشد. بعدتر که پای بالا رفتن از کوه را نداشته باشیم. بعدتر که دور باشیم از دشت های پر گلِ زیبا، یا جنگل، یا دریا، از مناظر زیبا. بعدتر که برف نباریده باشد. بعدتر که دوستان و عزیزانمان دیگر نباشند. بعدتر که...
ولی هم او گاهی گوشی موبایلش را درمی آورد، و از من یک عکس یهویی می گیرد! این نظر قاطعش و این کار دلی اش، احساس عجیبی به من می دهد. وقت هایی که احساسش بر منطقِ قوی اش غلبه می کند را خیلی دوست دارم.
- جمعه ۲۳ اسفند ۹۲ , ۲۱:۴۸
