از وقتی تصمیم گرفتم جهت جلوگیری از افزایشِ بی رویه ی وزن! کمتر بخورم، ساعت به ساعت گرسنه ام. اصلاً همین که قرار گذاشتم هرچه می خورم را بنویسم، قلم زمین نگذاشته، دوباره دلم ضعف می رود.
یادش بخیر! زمانی بود که هرچه سیب زمینی سرخ کرده به معده ام تزریق می کرد وزنم از 45 کیلو آنورتر نمی رفت. خیلی لذت داشت.
حالا که کم کم از آدمها به گوش می رسد که تپل شدی و آب زیر پوستت رفته و اینها، استرسِ چاقی و از توازن خارج شدن دامنم را گرفته عجیب.
خدایا لطفا من را با همین ورزش ملایم پیلاتس که 3 روز در هفته، به میزانِ یک ساعت انجام می دهم
، به تناسبات دلخواه رهنمون فرما. باور کن اصلاً حوصله ی رژیم گرفتن ندارم.
پ.ن: جا داره از سرکار خانوم شکوفه ی دوست داشتنی، و سرکار خانوم دلی جانِ نازنینم برای نامدار شدن بنده در این مجال سپاسگزاری بنمایم.
- شنبه ۱۶ فروردين ۹۳ , ۲۰:۳۵
