امروز روز شَرَف الشمس است. و خُب من از خیلی قبل ترها یک جور عُلقه ی خاصی به این روز دارم. جدی اش می گیرم. دنبال اجابتم. و از آنجایی که هر وقت ایمانِ آدم به برآورده شدن حاجتش کامل باشد، زود مستجاب می شود، این روز هم برای من آورده های زیادی داشته است.
به همسر اس ام اس دادم که دعا کند. عکس العمل همیشگی جالبی به این خواسته ی من دارد. همیشه به طرز بامزه ای می گوید: "حوصله ندارم، تو دعا کن!" نمی دانم واقعاً همین طور است یا فقط این طور بیان می کند. ولی خوب می دانم که عقلِ فلسفی او هم، ایمان قاطع و بی چون و چرای مرا به آن بالاسری عزیز می دارد.
بعدتر نوشت: از اونجایی که بنده آدم پیگیریم. بهش اس ام اس دادم: حاجتمون چیه؟ گفت: احساس رضایت داشتن. یعنی حظ بردم از پختگی جوابش.
- سه شنبه ۱۹ فروردين ۹۳ , ۱۹:۱۱