بعضی حرف‌ها را خیلی دلم می‌خواهد بنویسم. حتی مینویسم، ولی معمولاً منتشرشان نمی‌کنم. بعضی حرف‌هایی که گلایه‌های غمگین منند. دوست ندارم برای ماجراهای غم‌دار بی‌ارزشی که تنها بخش کوچکی از زندگی‌اند، تمام زندگی خوبم زیر سوال برود!
مثلاً امروز دلم می‌خواهد بنویسم که چقدر از حساسیت‌های بیش از اندازه‌ٔ همسرم، به‌خصوص در معاشرت‌هایمان حرصم می‌گیرد. دوست دارم راحت‌تر باشیم. بیشتر آمد و رفت کنیم و بعد از آن هم بر سر موضوعاتِ سبکِ مسخره، یا کی چی گفت و تو چی گفتی، مشاجره‌ای نداشته باشیم. همه می‌گویند این حساسیت‌ها مال دوران عقد است و بعدتر بهتر می‌شود. امیدوارم همین‌طور باشد که می‌گویند.
به همین ۴ خط غُرغُرنامه اکتفا میکنم فعلاً!
- سه شنبه ۲۱ مرداد ۹۳ , ۱۱:۴۰
