می‌بینم که به‌خاطر حفظ آرامش خیال من و قرار دلم، دایرهٔ دورت را کوچک و کوچک‌تر کرده‌ای. می‌بینم که دوستم داری و به‌خاطرم حتی از ایدئولوژی‌های معاشرتی خودت هم کوتاه آمده‌ای. اما من اشتباه میکنم. اینکه سرت را تنگ به سینه‌ام می‌فشرم و چشمهایت را به روی هرچه جز خودم می‌بندم، اشتباه من است. می‌خواهم کمی رهایت بگذارم. می‌خواهم بسپارمت به اعتمادم به نگاه و منشِ پاکیزه‌ات. می‌خواهم حجم بدبینی‌ام را به آدم‌های دور و بر مختصر کنم. من می‌توانم، چون احترام و عشقت را برای همهٔ عمرم می‌خواهم...
- جمعه ۱۶ آبان ۹۳ , ۰۷:۲۰
