اتاقی برای دو نفر

عشق در وجودم کم و زیاد می‌شود. و وقتی کسی همهٔ زندگی‌اش بر مدار عشق باشد؛ عجب سخت می‌گذرد روزهای کم عشق و بی عشق بر او. گله دارم از خودم، وقتی همیشه جمله هرمان هسه عزیز پیش ذهن من است که دوست داشته شدن هیچ و اما دوست داشتن همه چیز است. چرا کمتر دوست می‌دارم؟ چرا کمتر عشق می‌دهم؟ چرا بیشتر مهر می‌طلبم؟ چرا نمی‌توانم بی‌توقع عاشق باشم؟