فاز عجیبی دارم. مدام از حالت غم به حال شادی در نوسانم. شادی‌ام از جنس شادی‌های زیرپوستیِ گرم و مستانه، و غمم از جنس غم‌های معنوی‌طورِ سوزناک آه از نهاد برآور، که نام خدا را پسِ خود دارد! غم و شادی‌ام هم بسیار به هم نزدیک‌اند، دقیقه‌ای، ثانیه‌ای حالتم دیگر‌گون می‌شود. نمی‌دانم هم از چیست؟ شاید از این روزهای بارانی که هم سرخوشم می‌کند و هم دلتنگ.
دلم قرار ندارد، مدام از خودم می‌پرسم به چه راهی؟ و جوابم نیست...
- چهارشنبه ۲۵ فروردين ۹۵ , ۱۳:۱۵
