یادمان دادند که اگر از لحاظ روحی خراب باشیم در حالی‌که خسارت جانی یا مالی بر ما وارد نشده، یعنی خوشی زده زیر دلمان. راستش خوشی زده زیر دلم! احساس فرسودگی و تنهایی می‌کنم. احساس رخوت و ناامیدی. اما چون همچنان در تلاشم برای ساختن، اسمش را نگذاشتم افسردگی!
بچه‌هایم پاره‌های جانم هستند اما درباره‌شان هزار احساس آزاردهنده می‌کنم؛ ناتوانی، عذاب وجدان، افسوس، فشار... نه صرفاً از زاویه خودم. بخاطر محیط و شرایط.
خلاصه که دردهایی هست که به رسمیتش نمی‌شناسند اما هست و می‌کشد.
- شنبه ۱۱ خرداد ۰۴ , ۰۷:۴۶
