آدم خودش مقصر است که وقتی همکلاسی پسر سابقت را بعد از مدتها اتفاقی می بینی، طرف درمی آید با کنایه می گوید: "اشکالی نداره سلام علیک کنیم، حالا که ازدواج کردی؟" و آن یکی دوستِ دخترِ همراهت لبخند معنی داری می زند. آدم خودش مقصر است که زبان بعضی ها دراز شده. آدم خودش مقصر است که پسرها گستاخ شده اند و حد خودشان را نمی دانند.
آدم خودش مقصر است که همکلاسی پسرِ جدیدت، شماره ات را می گیرد که اگر احیانا سوال درسی برایش پیش آمد، زنگ بزند، ولی بعدتر ذهنیات مسخره و موهوم خودش را برایت اس ام اس می کند و حرفهای بی سر و ته می زند و اصلا درکی از تعهد و تاهل ندارد.
آدم خودش مقصر است که یکی بواسطه ی ازدواجت و تعلق خاطرت به همسرت، فاصله می گیرد و یکی به هوای اینکه متاهلی و احیاناً خیال برت نمی دارد، نزدیک می شود. آدم خودش مقصر است که به دو دوره ی قبل و بعد از ازدواج دسته بندی میشود.
آدم خودش مقصر است یا این اشکال جامعه ی ماست که هرکسی به خودش اجازه می دهد محتویات خراب توی ذهنش را خیلی راحت روی دایره ی روان دیگری بریزد و از ماجرا بگریزد؟
* جهت تخلیه ی افکار منفی مزاحم.
- دوشنبه ۸ ارديبهشت ۹۳ , ۱۵:۵۸
