اتاقی برای دو نفر

وسط اخبار پسا سفرِ ترا.مپ به عربستان، دارم از نتیجهٔ جستجوهایم دربارهٔ خانوادهٔ لار.یجانی‌ها برایش می‌گویم. از پدر و مادر عالم و عالم‌زاده. اما او در حالی‌که سرش را بیشتر به سمت تلویزیون می‌کشاند، به اشارهٔ پرفشارِ دست، دعوتم می‌کند به سکوت. سرم را به قهر می‌چرخانم و می‌گویم: «اوووه. جو بِدهٔ بزرگ!» اخبار مربوطه که تمام می‌شود به خنده ایراد می‌گیرد: «شلوغ‌کُنِ بی حد و حصر»!