جایی برای حرف های امروز، که دیروز و فردا تکرار نمی شوند.
بعد از یک پیاده‌روی کوتاه بارانی، آمده‌ام به کتابخانه. کنار پنجره نشسته‌ام و دفتر و قلم و یک عاشقانه آرام را پهن کرده‌ام روی میز مقابلم. هیچ وقت در هیچ کتابخانه‌ای رمان نخوانده بودم! دارم فکر می‌کنم چه زیباست که مادرم. چه زیباست که دو جفت چشم کوچک در خانه انتظارم را می‌کشند. این زندگی تازه که دیگر تنها متعلق به خودم نیست را دوست دارم و بیشتر از همه عمرم احساس مفید بودن می‌کنم. دارم بنده‌های کوچک خدا را با صبوری بزرگ می‌کنم و مثل همیشه شاکر نعماتش هستم.
قدر مادرت رو بدونید که صد در صد می دونید، همین که با خیال راحت می تونید بچه ها رو بگذارید پیششون و کتابخونه برید، من مادرم ده روز بعد زایمان رفت شهرمون، و من پوستم کنده شد ، گاها یک ماه می شد بیرون نمی رفتم اونم فقط واکسن ، اونم بهداشت، خدا نگهشون داره و همیشه همینقدر با خیال خوش بنویسید
می دونین که ، چشم عضویه که بین اعضای بدن کمترین رشد رو داره . پس درواقع اندازه چشما خیلی تغییری نمی کنه .
اینجوری بهش نگاه کنی میشه همون سه جفت [لبخند]
