دیروز خیلی اتفاقی همکار همسرم و خانم خوبش را دیدیم، همراه شدیم، هم‌صحبت شدیم، هم‌سفره شدیم، به دل و دیدهٔ هم نشستیم و آرزو کردیم روزگار، آیندهٔ شاد و روشنی را برای رفاقت بیشتر ما؛ دوست‌های تازه رقم بزند.
- شنبه ۱۸ مرداد ۹۳ , ۰۹:۴۵
نمی‌دانم چرا واکنش مردان بعد از آرایشگاه رفتن خانم‌هایشان این قدر درب و داغان است؟!
* دلگیری‌ام خفیف است، ولی هست.
- چهارشنبه ۱۵ مرداد ۹۳ , ۲۲:۲۴
مادرم همیشه می‌گوید بچه‌های من آدم نَبوقه‌اند! آدم نبوقه در فرهنگ لغات مادرم یعنی یک آدم دیرجوش و کم‌حرف. من اما همیشه فکر می‌کردم با هرکس که خوشم بیاید، خوب و راحت ارتباط برقرار می‌کنم. خیالی هم نبود. منش پدرم یک عمر همین طوری بود، هیچ وقت مجبوری هیچ جایی نرفت و ما را هم مجبوری به دنبال خودش نکشاند و نیز یادمان نداد با هرکسی و بر هر طریقی، روشی برای برقراری ارتباط داشته باشیم. این شد که ما آدم نَبوقه بار آمدیم.
حالا که ازدواج کرده‌ام و وارد یک خانوادهٔ شلوغ و دور و برِ هم شده‌ام، گاهی که در مقابل این همه شلوغی و سر و صدا و گپ و گفت، وامی‌مانم، از آدم نَبوقه بودنم بدم می‌آید. دوست ندارم شبیه آدم‌هایی که کلاس گذاشته‌اند یا خودشان را دست بالا گرفته‌اند، به نظر بیایم. ولی متاسفانه حرف‌های مشترکمان را پیدا نمی‌کنم. این است که بیشتر یک لبخندِ کوچکِ شنونده‌ام، و امیدوارم همینطور که هستم توی این جمع پذیرفته شوم و ذرهٔ ناخالصی خانواده نباشم.
عجیب که انگار بیشتر از هرچیزی، آنچه در فوائد خاموشی خوانده‌ام بر رفتار من اثر گذاشته است!
- دوشنبه ۱۳ مرداد ۹۳ , ۱۳:۰۶
عادت دارم که همسرم مسائل زندگیمان را از چند بعد مختلف بررسی و در نهایت نتیجه‌گیری کند. گاهی ابعاد مختلف موضوع را در قالب یک دیاگرام روی کاغذ ترسیم می‌کند و از من می‌خواهد با هم به جواب نهایی برسیم. موضوع ما می‌تواند دلایلِ یک دلخوری ساده باشد!
اما اخیراً یک جنبهٔ دلی به نمودار تحلیلی‌اش اضافه کرده که جنبه‌های دیگر را عمیقاً تحت تأثیر قرار می‌دهد. محتوای جنبهٔ دلی، همان احساس گرمی‌ست که حال هر زنی را خوب می‌کند و لبخند پهنی روی صورت من می‌آورد! خودش می‌گوید: «زندگیمان این را یادش داده است» اگر همین هم باشد، خوشحالم که همسرم درس‌های زندگی را خوب از بر می‌کند.
- چهارشنبه ۱ مرداد ۹۳ , ۱۱:۴۰
از مهر ۹۸ به اتاقی برای چهار نفر تغییر یافت.
پیوندها- غیر از بلاگی‌ها
پیوندهای روزانه